Jeten mos ja merrni tjetrit

Jeten mos ja merrni tjetrit
autori xhelal ferizi
jeten mos ja merrni tjetrit
mos
o njeri
përse vriten njerzia
kur jeta ka bukuri
ma e ëmbel ësht miqsia dashuria
q’ të duhet e zeza shëmti
të mos ju nxisin lugetërit
në krim e hasmëri

jeten e fali perëndia
jeta mirësi
jeta ka hjeshi
o fiset e mia
o njerzi
o etnike shqipëri
lene le te lulzoj jeten
si lules pranvera
që e len të qelë fleten
vraponi pas dashurisë
vraponi pas miqsisë
mos kërkoni errsirë
vraponi pas ëndjeve te qiellit
pas kaltrisë
pas qeshjeve te diellit
pas detit te mahnisë
vraponi në zallë
neper breg
duajeni jeten
ajo ësht embëlsi ësht shegë
dhe fjalen zgjedheni të mirë
nëpër danarë
neper fije zemre
kullueshëm si currilat në ujvarë
qëllim mirë
shprehuni bukur o shqiptarë
fjalen prore
ta qitni në kandarë
per ju nxejne yje e meteore
o njerz
o shqiptarë
qetsohu o toka arbrore
qetsou i shpirtë
paqe kërkoni
në krojet e urtësisë
nëpër gurra
jeta ehst dhuratë e perendisë
mos e vritni
o gra e burra
dhuraten e zotit
jeta esht dhuratë
përse te merret kotit
përse
të kërkohet taksiratë
ma mirë mendoni
mos u shëmtoni
se jeta ësht e gjatë
secilin qast të sajë duhet ta shijoni
secilin hap te jetes duhet matë
te mos ju nxis demoni
në ferr
qe te rrini pastaj
dit e nat
ne gjaqe e sherr
në grindje e shamatë
te shkoni pastaj ne errsirë
ku as nji dritë
nuk ju ndriqon
asksuh nuk ju jep uratë
askush nuk ju pergezon
pastaj
ne errsirë
atje nuk vijn as djaj
me ke do te jesh ne shoqeri
me errsiren
ik o njeri
ik
zgjedhe rrugen e ëmbëlsisë më të miren
mos hyn në krim
mendo para se tëbëhesh rrob i mëkatit
për secilin veprim
mendo matur
mëmirë
se sa ne pambarim
shpirtin ta lidhësh në zingjirë
përse
të jeshë mbi dhe pelim e pendim
në kët botë
perse
të jesh helm e lot
përse të mos keshë kullim
e gurra e gëzim ehare të gjerë
si det
përse të shkosh në ferr
e në sherr
atje keq ta qet
më mirë ësht në gëzim
më mirë
të fluturosh leht
si zog i lirë
m,e plot dashuri
q të duhet shpirti në zonjgirë
në mëri
në vuajtje varri
neper lot e shëmti
gjithmonë
si qyqe
në degë vajtimi ahu e qarri
neper vuajtje me plot udhkryqe
përse
per q’ arsye
gjithqka me thye
gjithqkla mbrapsht me kthye
ma mirë të pijsh sherbet
se krim
më mirë
të ndjeshë lezet
q-të duhet i ziu pelim
që gjithqka të len shkret
gjithqkajat ti bën pendim
mos o njeri mos
o kombi im
ndali gjakrat gjakmarrjet
mos në nxitim
ndale
secilen gjaknxehtësi
se të sjell përvlim
të bën përjetsisht plojë
të len në pasojë
të len prore në gjymtim
shpirtin ta ven në lojë
ne lojë të zezë të pa mbarim

ju nuk mund të ja merrni
jeten njeriut
përse vritet krijesa
ju e vrisni e therrni
por qanë nëpër lule mëlmesa
mos ni
ndjenjat e diellit
e të qiellit
mos i lëndoni
e bukurinë e prillit
pranverat mos i shëmtoni
duhen e perendisë
mos e lakoni
o bij të njerzisë
o bijë të shqiperisë
mos mos shemtoni
jetëra mos shkretoni
mos u ushqeni me blozen e mërisë
larg rrini nga demoni
vraponi pas mirësisë
jetoni ne paqe
ne artine dashurisë
mos vritni
ikni
nga e zeza e djallëzisë
mos
mos u bëni të bijtë e mjeranisë
se yjet ne qiell
driten e kan nisë
per hirë te njerzisë
e ju perse i shqetsoni
per se
i lendoni
nuk i leni me nxe
perse i errsoni
e lulet i vyshkni mbi dhe
mosni mos u vritni
mos coptoni
mos rënkoni
lotin mos e drdhni rrëke
e gjakun e kuq
mos e derdhni
se dielli përvajshëm
lëshon rrezet mbi dhe
mos vrisni
se vuan secila fe
kishë e gjami
vuan i dashuri atdhe
vuan
secila farefisni
kombi e humbë toruan
dhe bjen ne zhgenjim
vuan
kombi atdheu nuk don krim
mosni
o kombi im
paqe ndertoni
lidhni ura zemrash paqsore
si ylli me yllë
e dritat ne meteore
si flladi qe shkon ne pyllë
edhe ju leht shkoni
me fjalen e bukur arbrore
si melosi ne fyll
ma mirë ësht
se me fajalen mizore
e syrin hasmëri
me armë dore
me pre e me gri
hidhron e lendon pastaj vullnetet kohore
harqet ylberore
haretë qiellore
e lulet e harlisura
ngjyrat e qendisura
kahdo ne zenitet qiellore
vret
e lendon
zemrat e natyres bimore
gjithqka ne secilen degë
mollë e kumbull e shegë
ne shijet e tyre me bukuri
len pasoja mizore
per se të vrasësh bukurinë
perse nuk e nxjerr fjalen ëngjëllore
përse nuk e mbjellë kënqësinë
t duhen vuajtjet gjëmbore
kur ylli e lshon bukurinë
e dielli
e hëna
per udhët njerzore
per zemrat njerzore
më mirë ësht te shohin sytë
drita te bukura vizzlore paqsore
se sa mëritë
e kurthat lakore
qe vrasin dashuritë
mos o njeri mos
o shqiptarë
mos i vrit bukuritë
mos
mos i idhro shjeteritë
mos hidhro
secilin mot
shekull e kohë
perendi zot
mos i bjer moh
artit te qeillit
e te diellit
as fillit
te zotit
qe me mjeshtri
krijoj njeri
per jete e dashuri
jo per krim
jo per vuajteri
por per gëzim
per paqe e dashuri
mos o shqiptari im
mos e mbush jeten me te zi
me renkim
se nuk ke nevojë
as arsye
vullnetet e rrezeve me i thye
qe dalin ne agim
pas currilave qe bien duke kcye
urjavarave ne kullim
mos
se secili rrezatim
don qetsi
e jo errësim
jo mjerim
mos o njeri
mos o shqiptari im
se jeta esht bukuri
shejteri
mos ja merr tjetrit
se do te gjesh pendim
ne secilen perjetsi
lugetrit do te ngarkojnë vet
me mjerani
e fytyra e te vrarit
nuk do te hiqet
ne jete te jetve
para syve do ta kesh prore
ajo do te piqet
si fotografi e perjetshme mizore
edhe i tij renkim
do te jesh vuajteri
as te shtepite e djajve me te shkretëve
nuk do te gjesh strehim lehtesim
shpetim
mos o shqiptari im
mos vrit
se nat e dit
ne ndergjegjsim
me renkim
viktima
duke bertitë
te del ne shikim
e ti vuan
më keq se i vrari
gjaku nuk të len qetsim
e dielli si ari
per ty nuk del ne agim
asnjiher
mbetesh prore mallkim
prore i mjerë
mos vrit
se vrasja esht më madhi shëmtim
jeta të don të qetë
se njeriun e krijoj perendia
esht pjese e tij
jo qe te ti vritet
jo që ti merret jeta
e krijoj perendia
per qellimet e veta
mos ja prek
njeriun zotit
se stinet e motit
te shkojn si vet vuajteria
nuk te ndalet
gjëmimi i lotit
stervuajtja
e perjetsia
nuk të lëshon nga rënkimet
mjerimet
e perjetimet
sa zezë ësht vuajteria
mos o shqiptar
rri larg nga krimet
fjalen veshe me arë
larg nga provokimet
mos hyn në sherr të pa farë
ik nga mallkimet
se më e mirë ësht miqsia
se sherri bizarë
se vrasja banale
mos
se vuan gjithsia
fusha e male
hidhrohet perendia
te vyshke pastaj ngadale
ik
nga vuajteria
më mirë
si zog ne male
jeta ësht vet bukuria
jetoje
gëzoje shijoje
se ne paqe të gëzon perendija

Maskarej feudal

Maskarej feudal
autori xhelal ferizi
qifligarë
maska
te kohes sot pashallarë… Mehr anzeigen
fush e mal
po i dridhni
me euro e dollarë
mendoni ju se ne jemi qorra
o krimogjen
o shpirtë vorra
nga vorri plani i zi ju vjen
ju gjithnji e ma shum njeriun po e lidhni
po vidhni
me plakë moderne
me tendera tatime
e koncerne
me krime
korrupcione
mjaf ma me lojen tuaj
lojë demone
gjakun e kohes e keni bë ujë

sa shum vullnete keni vra
mjaft ma
sa poshtë jeta ne glob ka ra
per shkak tuej

grabitqarë
qifligarë
per qfar demokracie ju flisni
mashtrues mafioz taksidarë
hajdut te nje far maashtruese modernie
zuzarë
lëpirsa
bij servilie
ju po vrisni qdo fe
qdo dhe e atdhe
pervetsues tinzarë
prishës te qdo jete e njerzie
nuk ësht ky kapitalizëm human
as demokraci
por grabitje
mashtrim demonaian
e djajve te zi
qe ne prita rrijnë
grabisnin para liri ardhmeri
me hile gjakune globit e pijnë
poshtë kjo anarki
poshtë k y qiflik
i djajve te zi
hajdut
korruptues
te bashkuar dhelper e hut
manjak infejktues
me vra qdo demokraci
liri
e punë
me kriju varvanjarë
me gjandar e ushtri eme dhunë
me mbajtë sistem tradhtarë
bota shpirtin po e humbë e qdo ndjenjë
nuk ka ma mirësi
ju e solet te prishur ket gjen
ju o te zi
to o shekkull legen
qe popujve ju jep me pi
ate qka zdrali e len
e ju
ne hierarki
secili ma peshkaqenë
kohë me bushtra
e mizorë
qe krijon pervetsim pasurie
me hile
me puthadorë
qe nuk len as erë njerzie
klan
te ta fytyrë
tallen me te varfer
sa dinak qe jan
ata ne gjak kan zhgjyr
vjedhin e jeten na e vranë
do vjen nje ditë koha e jonë
të sjellim lirinë
të vertetë
demokracinë
sistem q e premton paqe
e jetë per njerzinë
por duhet revulucion
te rrezojmë per dhe tradhtinë
pseudo demokracinë
te privatve secilin qiflig
e maskatarë
tradhtarë
harbut misonarë
qe nuk lan kund miresi
as shpresë
as optimizem kund per farë
nuk mund te behet nji popull tregtarë
qfar sistemi mizorë
ikni e keqe farë
feudal qifligarë
ikni bashk me tuuajen tradhtinë
grlobi nuk esht treg i juaj pazarë
ju e aktroni demokracinë
autori xhelal ferizi

Nuk jam un ai lakmiqarë

Nuk jam un ai lakmiqarë
autori xhelal ferizi
që  kam nji det  etje lakmi
per karrigë para e lavdi

un jam shqiptarë
nuk ka pasuri
që më blenë
as arë

mua vetem nji dhe lakminë ma nxenë
dheu shqiptarë

asgjë  mua nuk më blenë
nuk bëhem rrogtarë
un i etur
 zbathur kam ecë
i tretur
un kam pi vetem robëri
në prangat e sajë kam ngecë
un lakmoj per liri
nuk dua të bëhem i huaj kasnec
rrogtarë
per asnji pasuri
nuk blehem  me dollarë
un pi vetëm besnikëri
nuk ka kandarë
që më  matë
un nuk jam mercenarë
me gjuhen e gjatë
pjata të huaja 
 servlisht me pi

nga autori xhelal ferizi

E dridha njiher rnji mal

E dridha  njiher  rnji mal
e shkuda e shtyva
nga udha
me  gjoks poetik
se balli  i kohes me rrudha
kerkoj vullkanin artistik
duke   e ditë
se ai mal
ësht mal me  emocion vullkanik
ka vullkane me fjalë
e zjarrë poetik

se aty fshihej nji vullkan ndjenjash
e shtyva malin  me gjoks
e vullkanet poetike  shpërthyen
 per të  gjitha kohrat

 ne  shpirtë e  flakë
ne zjarrë arti u kthyem
dhe pa pritë
nga nje mohim etnik

e koha shakë
u bëra  art vullkanik
ne kohen plakë

me nje zjarrë magjik
ku ndizja  varg e fjalë

ku nxeja  në art secilen strofë e  valë
në vlim e përvlim
me dhimbjet
 e zjarret  e emocionit tim
duke vullkanizuar
poema të zjarrta me fjalë
autori xhelal ferizi

Në sytë e tu

Në sytë e tu
autori xhelal ferizi
i kam pa të gjitha etjet
magjinë e të heshtures shpirtësi
gjenialitetin e shikimit… Mehr anzeigen
dëshiren e më të pavdekshmes bukuri
majen e perkushtimit
shikimet tua me tretjet
ne joshjet e enderrimit
sikur te ishin ndrrimet me magji
ti do ti ndryshoje detet
gjithqkajat do ti bëje dashuri
un ti njoh adetet
ti je e shejt ne mirsi
ti je arti i mallengjimit
ma e larta shejteri per urtesi
engjull i adhurimit
e di enderrimi kah te tretet
e di
kah diqkaja e tjetersimit
qe nuk mund te jet
as un as ti
por vetëm dëshirë e imagjinimit
nga autori xhelal ferizi penda e perndjekur –
penda e mohuar

Kot i shtrydhi

Kot i shtrydhi
autori xhelal ferizi
kot i shtrydhi zemrat e atyre
që nuk kan ndergjegje   e gurra
e nuk kan kurfar fytyre

ata nuk jan as gra as burra
kam kerkuar gjithfar menyre
neper  kureshtje
per te pa
me vargje e turra
pa ja nda
ndonje    
ndjenjë te tyre  mos ka
por ne zemrat e tyre
nuk ka
kurfar yndyre
as burime

aty rrin tha
kot kerkoj penda ime
 aty  fjalë as krue as emocion nuk qet
esht  shkret
gjithqka aty në jetë
as nuk ka  fjalë
as valë
aty  shqip gurra nuk qet
me dalë
as nje det
as va
as prrue
as nje pikë
me pikue
shprehje
as qehre
as  mallë
nuk ka  as  emocion
as per dhe e per zallë
të atdheut tonë
as për det
e bereqet
as për varg e poet
aty  ka vetëm  zbrazëti
vakum
nuk kan  ndjenjësi
as shpirtësi
ata jan pakuptimësi
jan zbrazti
me  vakum
me hiqësi
prandaj nuk nxjerrin
as valë
as fjalë
as emocionim
mos te jet hatri o pendë
o sentiment
ata  nuk kan burim  as mendë
as segment
të  shqisave
jan  hiqësi
si qyqet në degë të lisave
nuk kan  sasi
as sa nje pikë
të  burimit
për  etikë
të fjales e të përkushtimit
jan  të pa emocion
të thatë

pa shpirtmirësi
të varfër ne shpirtë
të mjerë

të pa uratë
të pa vlerë
autori xhelal ferizi

Shurdhërinë e zemrave tuaja

Shurdhërinë  e zemrave tuaja

autori xhelal ferizi

shurdherine e zemrave tuaja

s  ka per te ua falë  vargu im

ju dukeni si zemra te huaja

memece

prandaj vuaja

neper  mote

vargjet e mia  ishin  kasnece

vrapüonin neper  ndjenja< e lote

trokisnin nga zemra ne zemer

gjithkqah kah portat e  dashurisë

te lirisë

thirrnin mirësitë emer  per emer

por hasen ne  dry te shurdhërisë

se nuk ka  ma ndjenjë bujare

nuk ka te hapur zemer

u mbyllen portat e njerzisë

nuk mbet ma  qiltersi shqiptare

autori  xhelal ferizi

O art i kenges je

O art i kenges je
xhelal ferizi ne mergim kushtuar kengtarit te mirnjohru shqiptar
super talentit shkelzen jestishit
o yllë ne qiell e melankolisë
se kenga jote mbi dhe… Mehr anzeigen
aromë esht e shpirtësis

shqip sa bukur kendon
o famshem interpret
nga bregu breg shqip jehon
ne tokë ne bregdet ne qytet

ku do kënga jote
ndëgjohet me ëndje e ndjenjësi
shkëlzen ti je yllë bote
melosin e bën shpirtsi
nga autori xhelal ferizi ne mergim
kushtuar shkelzen jetishit
kengtarit të super talentuar që këndon vërtetë shqip

Përse vuan ai gurë shkëmborii

Përse vuan ai gurë shkëmborii

dushku e mali e ata lisa
se s’ ka mbetur za malsori
… Mehr anzeigen
as gjubletë as tirqi e plisa

te gjith kan ikë neper rrafshina
lugu e mali kahdo heshtë
edhe bilbili nder lugina
si dikurë s ‘kndon n’ majë e kreshtë

për se malet rrijnë mendue
pse kan heshtur kreshtat tona
përse kullat jan shkretue
mal më mal s ndjehet jehona
xhelal ferizi autori ne mergim

Sytë e mi

Sytë e mi

autori xhelal ferizi
nje ditë
syt e mi
nuk më qiten ma lot-… Mehr anzeigen
por gurë-
gjithka në gurë ishte shëndrruar –
se koha ishte bë gurë e murë-
koha ishte gurëzuar-
prandaj nuk me doli ma lot
por gurë
vargje nga krijimtaria e autorit xhelal ferizi